SÖZLÜ
EDEBİYAT
Türklerin henüz yazıyı kullanmadıkları
dönemdeki edebiyattır. Bu dönem edebiyatı, sözlü olarak üretilmiş ve kulaktan
kulağa, dilden dile yayılarak devam etmiştir. Bu dönemde edebiyatımızı
Şamanizm, Maniheizm, Budizm gibi dinler etkilemiştir.
Koşuk
eski Türklerin uzun sürek avlarından sonra yapılan şölenlerde söyledikleri
şiirlerdir.
Sav
eski Türklerde özlü sözdür. Yani günümüzdeki atasözüdür.
Sagu:
Türkler savaşçı ve kahraman ruha sahip kişilerdir. Savaşlar ve avlarda
kaybedilen yiğitler için söylenen şiirlerdir.
Sözlü Edebiyatın Genel
Özellikleri
·
Dönemin
ürünleri müzik eşliğinde ("kopuz" adı verilen sazla) dile
getirilmiştir.
·
Kullanılan
ölçü "hece" ölçüsüdür.
·
Nazım
birimi "dörtlük"tür.
·
Dönemine
göre sade bir dili vardır.
·
Dizelere
genel olarak yarım kafiye (uyak) hâkimdir.
·
Daha
çok tabiat, aşk ve ölüm konuları işlenmiştir.
·
Bu
döneme yönelik elimizdeki en önemli ve eski kaynak Kaşgarlı Mahmut'un
"Divan-ı Lügat-it Türk" adlı eseridir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder